Sedang Gile Trip

Bali en Lombok liggen niet ver van elkaar en ik dacht vooraf dat beide eilanden wel ongeveer hetzelfde boden. Dat is dus geheel niet het geval. Lombok is echt veel minder toeristisch, veel minder ontwikkeld en heeft ontzettend mooie stranden. Dit zagen we al tijdens de transfer van de veerboot naar het hotel, maar vandaag hebben we alles nog beter kunnen beleven tijdens de Sedang Gile tour. Dit is wat het reisbureau ons verkocht heeft:

Deze daglange excursie brengt u naar het ongerepte noorden van Lombok. Onderweg maakt u diverse stops om al het moois te bekijken. Eerst gaat u naar Pusuk, het legendarische apenbos. Daarna rijdt u naar Sedang Gile. Hiervandaan heeft u een prachtig panoramisch uitzicht op waterval aan de voet van de Rinjani Vulkaan. Vervolgens bezoekt u Senaru. Dit is een authentiek Sasak-dorp. Ook brengt u een bezoek aan het dorp Bayan, bekend om zijn zeventiende-eeuwse moskee gemaakt van bamboe. Op de terugweg stopt u bij de Malimbu klif waar u een spectaculaire zonsondergang kunt zien. Een prachtige tour om het ongerepte Lombok te ontdekken.

Deze tour was echt FANTASTISCH. We hadden zoals gewoonlijk een gids en een chauffeur en de gids vond het echt leuk dat wij zoveel interesse in alles hadden. Wij vroegen echt van alles en nog wat over de gewoontes, natuur, mensen, geschiedenis, politiek en gezondheid. Voor hem ook de reden om de tour in omgekeerde volgorde te doen. Op die manier konden we de beste foto’s maken van de kust en zouden we meer tijd kunnen spenderen bij het dorp en de waterval. Een apenbos hebben we al een paar keer gezien en werd dus stevig ingekort.

Op Lombok wordt veel groente en fruit geteeld en we stopten regelmatig om wat mooie foto’s te maken. Op een gegeven moment zag ik wat mensen rijst planten en een rijstveld omgeploegd worden door twee kerbau’s. Ik vroeg dus of we wat dichterbij konden komen zodat ik een betere foto kon nemen. Ik dacht dus met de auto langs de weg. De gids werd enthousiast en liep zo het rijstveld in en gebaarde dat wij hem moesten volgen. Voor de mensen die nog nooit een rijstveld hebben gezien zal ik even uitleggen hoe dat er uitziet. Je hebt een soort bassin met een laag water dat ongeveer tot halverwege je kuiten komt. De randen zijn van modder (soms opgedroogd, maar soms ook gewoon nat) en niet breder dan mijn voet is. Ik dus de gids volgen, hevig balancerend op mijn slippers. Annelies was er maar niet aan begonnen en bekeek alles vanaf de kant. Na 10-15 min “lopen” door het labyrint van rijstveld modderpaden kwamen we uit bij een irrigatiestrook. Deze was 1m breed, verhard en liep langs de rijstvelden. Annelies werd hier door de chauffeur op gewezen en kwam dus doodleuk op haar gemakje langs het veld aanlopen terwijl ik nog aan het ploeteren was midden in het veld.

De beloning was echter de moeite waard. We stonden midden tussen de rijstvelden en voor de lokalen waren wij net zo’n attractie als zij voor ons. Er werd vrolijk gezwaaid en geroepen dat we ze wel mochten helpen met de rijst planten. We hebben vriendelijk bedankt en het gehouden bij het nemen van foto’s, omdat het pad hiernaar toe nog smaller werd met aan weerszijden een half zwembad. Als we dan zouden mis stappen zouden we pas echt een attractie worden, haha. We kregen nog een uitgebreide uitleg van de gids en toen was het tijd om verder te gaan.

De volgende stop was om te lunchen. Dit deden we in het uiterste noorden, in de omgeving van de bekendste vulkaan van Lombok, de Rinjani. We aten de lunch in een eenvoudige warung, maar wel midden in de bergen met uitzicht op de bossen en één van de drie watervallen. Na de lunch zijn we met een gids naar de waterval afgedaald en hebben we ons gewaagd onder de waterval. Aangezien het water van 100m hoog komt, daalt het water met een kracht op je neer. De gids noemde het een “nature massage”, maar ik noem het gewoon natuurgeweld. Na wat foto’s hebben we ons laten opdrogen en zijn we weer omhoog geklommen. Annelies was wel een bezienswaardigheid en toen zij haar kleding uitdeed om te gaan zwemmen bij de waterval haalden alle lokale gidsen (wat niet meer dan tienerjongens zijn) hun telefoons met camera’s tevoorschijn. Lombok is grotendeels Islamitisch en (westerse) vrouwen in bikini zien ze niet al te vaak. Op de weg omhoog toen wij naar grote black monkeys zaten te kijken werd er nog beleefd gevraagd of ze Annelies, dit maal in jurkje, op de foto mochten zetten. Raad eens wat de populairste wallpaper voor je mobiel is in het noorden van Lombok ;-)

Na de waterval zijn we naar een authentiek Sasak dorpje gegaan. Dat is niet meer dan een verzameling bamboe hutjes midden in een droog stuk land. De kippen lopen door de huisjes en de mensen leven van de verkoop van maïs en pinda’s. Water hebben ze niet en dat moeten ze een paar km verderop halen. Dit soort dorpjes zie je continue langs de kant van de weg en is dus echt niet opgezet voor toeristen. Deze mensen leven echt zo en dat is echt met verdomd weinig. We hebben nog een kleine financiële donatie gedaan aan het dorp en zijn toen weer verder gegaan voor onze laatste stop.

We zijn toch maar nog even het apenbos in geweest, ondanks dat we er al twee gezien hadden in Bali. Het apenbos hier was echt een bos met apen, in plaats van een stuk afgezet land met apen erin. De Macaca apen zitten gewoon in de bomen en langs de weg en dan met echt tientallen tegelijk. De gids had wat pinda’s gekocht en ging die aan een stel apen voeren. Nou binnen een nano seconde liep het bos uit om de pinda’s te innen. Dat gaf wat problemen omdat er ook Macaca’s waren aan komen lopen die bij een ander territorium hoorden. Die werden dus even hardhandig weggejaagd door de grote baas. Na 15 min hadden we het wel weer gehad en zijn we terug gegaan naar het hotel. Deze trip gaf een fantastisch beeld van de mensen, cultuur en natuur en de gids heeft er echt alles aan gedaan om ons verschillende facetten van Lombok van dichtbij te laten zien.