Skiën

Zondag
Vandaag zijn we na heerlijk luieren in het grootste deel van de ochtend de berg afgelopen richting de skiliften. Eerst even een kopje koffie en hot choco gedronken en tegelijkertijd de mensen, pistes en liften in ons opgenomen. Dan is het moment daar en lopen we naar de skiverhuur. Ik vraag Annelies of ze zeker weet dat ze wil skiën en een voorzichtig knikje besluit mij om de formulieren in te vullen. Na het passen van schoenen, het afstellen van bindingen, het aanmeten van stokken en het afrekenen van de skipassen, staan we buiten voor wat voor Annelies de tweede keer skiën in haar leven gaat worden.

De eerste horde waren de onbekende pannenkoek sleepliften. Vorig jaar hadden we alleen T-sleepliften en die leken eenvoudiger dan de pannenkoeken. De liften bleken echter geen enkel probleem voor Annelies. Al snel had ze de goede swing van vorig jaar te pakken en konden we een etappe hoger met de lift. (De piste is opgedeeld in drie stukken). Na drie uur skiën zijn we ook nog naar de top gegaan en ook daar kwam Annelies redelijk goed naar beneden. Na drie uur was het wel genoeg voor de eerste dag en hebben we de ski’s weggezet en zijn we met de taxi naar boven gegaan.

Nou weet ik niet of Finland nou zo duur is of dat ze proberen elke euro uit je zak te toveren. Was gisteren de supermarkt erg duur, vraag ik nu aan de chauffeur hoeveel het kost om naar het hotel te gaan. Zegt de beste man in zijn beste Engels “neun djuro”. Aangezien we niet weer naar boven wilden lopen gaan wij akkoord. Zet meneer de meter aan en die staat op 9 euro starttarief. Je denkt dan ik heb een prijs van 9 euro dus wat kan mij die meter schelen en bij aankomst bij het hotel druk ik die man negen euro in zijn handen. Aangezien hij geen Engels spreekt kon ik die gok wel wagen. Het handje kwam echter weer naar achter en met wat rare geluiden en tikken op de meter wilde hij duidelijk maken dat hij nog 3,50 extra verwachte. Hmm ik gooi het maar op lost in translation. De avond hebben wij gespendeerd voor het haardvuur met een boekje.

Maandag
Vandaag maar eens gekeken hoe laat de pendelbus naar de skiliften gaat. We hebben geen zin in lopen en een taxi gaan we al helemaal niet nemen. In de tijd die wij moesten wachten, hebben wij ons meteen ingeschreven voor de husky safari voor woensdag. Die werd 10 min later naar donderdag verschoven en weer 20 min later naar vrijdag. Het is mij niet geheel duidelijk waarom, maar het heeft iets te maken met de hoeveelheid sneeuw die er gevallen is (echt een record sinds jaren als ik de locals mag geloven) en het loopvermogen van de honden. Vooralsnog ga ik er vanuit dat we vrijdag op pad gaan. Tijdens het wachten op de bus ook de eerste Hollanders gezien die zondag met de Transavia vlucht van 06:00 zijn aangekomen. De bus bleek 2 euro pp te kosten en dat lijkt er meer op.

Vandaag meteen de ski’s gaan halen en Annelies voor een privé les ingeschreven. De ploeg werd al snel vervangen voor parallel bochten maken en Annelies pakte het vrij snel op. Alleen het parallel remmen gaat nog niet helemaal goed, maar daar hebben we morgen voor om aan te werken. Morgen heeft ze weer een privé les en dan gaan we verder met oefenen. Na de les wilden we wat gaan drinken, maar de instructeur gaf aan dat alles dicht was na 15:00. Wij vroegen of hij niet de T-sleeplift naar het hotel kon aanzetten voor ons. Na wat gebrabbel in de portofoon bleek dat niet te kunnen, maar wel kon een collega ons met de snowscooter naar boven brengen. Helemaal goed !! Eerst Annelies achterop naar boven en daarna ik. Onderweg zie ik nog net een groep van ons hotel met sneeuwschoenen het laatste stukje van de piste beklimmen. De rest lag al kapot in de sneeuw verbaasd te kijken dat wij omhoog geracet werden. Het bleek dat zij omhoog gelopen waren omdat er geen transport meer ging tot 17:00.

Nog een mooi verhaal is hoe je hier wijn kan kopen. Nergens zie je wijn of sterke drank te koop en in de ochtend ben ik maar eens in het hotel gaan vragen waar je nou wijn kan kopen. Blijkt dat je in de supermarkt een soort bon moet invullen en dan gaat er een taxi naar een dorp ergens ver weg en die haalt dan voor 6 euro je wijn op bij een staatsslijterij. Je bestelt dus een fles (of meerdere) aan de hand van een op kleur (rood, wit of rose), land, streek en druifsoort gesorteerde catalogus en die komen de dan aan het eind van de dag in de supermarkt afleveren. Die flessen zitten dan in een papierenzak die van boven is dichtgeniet en die zak zit dan weer in een plastictas. Het leek geen zuivere koffie als je naar de transactie keek :) Het is dat ons deze procedure verteld is anders zou ik er nooit achter gekomen zijn dat je zo wijn moest kopen.